17
घोडे
लेखक
: डैनियल चार्म्स
भाषांतर
: आ. चारुमति रामदास
आमच्या गावांत एक
माणूस मेला. आपल्या मुलांसाठी त्याने मृत्युपत्र ठेवलं:
मोठ्या मुलासाठी आपल्या मालमत्तेचा ½ भाग ठेवतोय,
मधल्या मुलासाठी आपल्या मालमत्तेचा 1/3 भाग ठेवतोय, आणि
धाकट्या मुलासाठी आपल्या मालमत्तेचा 1/9 भाग ठेवतोय.
जेव्हां हा माणूस
मेला तेव्हां त्याच्या मालमत्तेत शिल्लक होते फक्त 17 घोडे, आणि त्यांच्याशिवाय आणखी
काहीही नाही. आता मुलं 17 घोडे आपसांत वाटू लागले.
“मी”
मोठा मुलगा म्हणाला, “सगळ्या घोड्यांचा ½ भाग घेईन. म्हणजे 17/2 होईल --- 8 ½.”
“तू
8 ½ घोडे कसा घेऊं शकतोस?”
मधल्या मुलाने विचारलं. “तू घोड्याचे
तुकडेतर नाही न करणार?”
“ठीक
आहे,” मोठा भाऊ म्हणाला,
“बस,
तूसुद्धां आपला भाग घेऊं शकणार नाहीस.
कारण की 17ला 2 भागांत, किंवा 3 भागांत आणि 9 भागांत वाटणं अशक्य आहे!”
“तर
मग काय करायचं?”
“बघा,” धाकटा भाऊ म्हणाला,
“मी एका हुशार माणसाला ओळखतो, त्याचं
नाव आहे इवान पेत्रोविच रास्सूदिलोव, तो आपली मदत करू शकतो.”
“ठीक
आहे, तर त्याला बोलावून आण,”
बाकीचे दोघं भाऊ म्हणाले.
धाकटा
भाऊ चालला गेला आणि लवकरंच एका माणसाबरोबर परतला,
जो घोड्यावर बसला होता आणि एक छोटासा
पाईप ओढंत होता.
“घ्या,” धाकटा भाऊ म्हणाला,
“हेच आहेत इवान पेत्रोविच रास्सूदिलोव.”
भावांनी
रास्सूदिलोवला आपलं गा-हाणं सांगितलं. त्याने लक्ष देऊन त्यांचं बोलणं ऐकलं आणि म्हणाला:
“तुम्हीं
माझा घोडा घेऊन घ्या, आता तुमच्याकडे झालेत 18 घोडे, मग
तुम्हीं आरामांत त्यांना वाटून घ्या.”
भावांनी
18 घोडे वाटायला सुरुवात केली.
मोठ्याने
घेतले ½ ----9 घोडे.
मधल्याने
घेतले 1/3 ---6 घोडे, आणि
धाकट्याने
घेतले 1/9 ---2 घोडे.
आता
भावांनी आपले घोडे एकत्र केले. 9+6+2, सगळे मिळून झाले 17 घोडे,
आणि इवान पेत्रोविच आपल्या अठराव्या घोड्यावर
बसून पाइपने कश घेऊं लागला.
“तर, खूष
आहांत ना?” त्याने चकित झालेल्या भावांकडे बघितलं आणि चालला गेला.
********
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें
टिप्पणी: केवल इस ब्लॉग का सदस्य टिप्पणी भेज सकता है.